spannenderoadtrip.reismee.nl

huiswaarts

Om 8 uur opgestaan, ontbeten, de handbagage verder ingepakt en een dikke fooi neergelegd voor de kamermeisjes want we laten de kamer niet zo netjes achter.

Ivm terreurdreiging zijn er in Amerika niet zoveel afvalbakken op straat en onze auto was na een maand touren een hele grote afvalbak geworden. Alles wat we uit de auto haalden laten we achter in de hotelkamer. Inclusief de koelbox die niet mee kan en de wandelstokken.

Om half 10 gaan we rijden richting vliegveld waar ik met pijn in m'n hart me los moet rukken van de auto. (mag ie echt niet mee?)

Op t vliegveld moeten we nog met een treintje naar onze gate waar we een half uur later dan gepland opstijgen.

We lezen wat, we snacken wat, ik schrijf de laatste bloggen, we kijken nog wat vakantiefoto's terug .....

Het blijft apart om terug te vliegen en een hele nacht over te slaan maar zeker ook omdat t midden in de zomer is en t de hele vlucht niet donker wordt. Maar als we landen is t straks 09;00 uur in de ochtend terwijl t in seattle pas midden in de nacht is.

Wat hebben we veel gezien en beleefd! En t was op sommige punten ook zeker spannend!!

We hebben 5105 mijlen gereden ( 8410 km), 9 staten doorkruist, heel veel wildlife gezien en eindelijk ook de wolven die al zolang op ons verlanglijstje stonden. En we hebben onszelf overwonnen tijdens hikes.

Thuis gaan we eerst flink bijslapen en de poezen ophalen want die hebben we echt wel gemist.

Iedereen die met ons meegeleefd heeft dank jullie wel.

En tot de volgende keer.

En waar de reis dan heengaat weten we zelf nog niet maar dat er een volgende komt is wel zeker. :)

repeat :)

Als ik wakker wordt is t nog vroeg en ik por Menno wakker en meld dat ik nog wel een dagje wil varen. Menno moet heel hard lachen en zegt dat ie dat al wist. Hij kent mij langer dan vandaag. Hij had t al bijna geboekt gisteravond.

Er is nog plaats op de boot dus snel ontbijten en weer 100 mijl/160 km rijden.

Vandaag varen we een hele andere route. Tussen de eilanden door is er vandaag minder stroming en dus ook minder deining. Ook heb ik vanmorgen gelijk de tabletten ingenomen dus ik heb nergens last van.

Onze mobiele telefoon meld ons na een uur varen dat we in Canadese wateren zijn.(welkom in Canada uw tarieven hier zijn:) Zijn we toch ook nog in Canada geweest.

Vrij snel hierna zien we ook andere boten opdoemen en hebben we een groep orca's te pakken van 3.

Het blijkt om een moeder met twee zoons te gaan en wel T101, T102 enn T101a. Het zijn helaas voor ons wel weer transient orca's en die springen minder dan de resident orca's.

transient orca's eten zeeleeuwen en zeehonden en willen niet teveel opvallen dus springen ze niet zoveel. Resident orca's eten zalm en die vissen zijn redelijk dom dus t maakt niet uit of ze opvallen.

We kunnen deze orca's meer dan een uur goed en van dichtbij volgen en genieten volop.

Op de terugweg zien we weer volop orcasausijsjes oftewel zeehonden en wederom 2 bold eagles. Wat is de natuur hier toch mooi.

Als we bijna in de haven zijn zie ik ineens wat spuiten. Ik roep de bioloog erbij, zij waarschuwt gelijk de kapitein dat ie de boot moet vertragen en keren en we gaan t onderzoeken.

Het blijken meerdere grijze walvissen te zijn wat ze heel bijzonder vinden voor deze tijd van t jaar in deze baai.

Rond drieen zijn we weer in de haven en dan hebben we nog maar een ding te doen.....

Shoppingmall!!!

We kiezen een grote uit onderweg terug naar ons hotel en kopen een kadootje voor Astrid die zaterdag jarig is. En t is al gemeen zat dat we op haar verjaardag de poezen bij haar ophalen. Ze is er geloof ik de afgelopen maand erg aan gehecht geraakt.

Als dit is gelukt kopen we nog een stoer leren harley davidson jack voor Tuffie (grinnik) en we eten in de foodcourt. echt Amerikaans dus.

Dan moeten we echt de koffers gaan inpakken wat nog een hele uitdaging is want we mogen maximaal 2 x 23 kilo meenemen en we hebben aardig wat verzameld afgelopen maand.

Uiteindelijk lukt t door de handbagage extra zwaar te maken.

Gelukkig hoeven we morgen niet vroeg weg. Kunnen we rustig afscheid nemen van dit mooie land.

waterig, goen en veel beestjes

Vanmorgen sta ik te stuiteren naast m'n bed. Tis vandaag een echte Erla dag.

We gaan bootje varen.

Maar eerst moeten we er nog heen rijden. Gelukkig over een snelweg dus we schieten goed op en na 1,5 uur rijden melden we ons om 09.15 uur bij de boot. De boot vertrekt vanuit Anacortes en we gaan waren langs de san juan eilanden.

Een half uur later varen we de haven al uit. Op zoek naar Walvissen en orca's.

Op de kant was t goed warm maar op de boot met 40 km per uur voelt t wat frisjes.

Hoewel t niet waait vandaag hebben we na een uur varen toch flink last van ruwe zee. Dit komt volgens de kapitein door de getijdestromingen die met flink geweld water tussen de nauwe doorgangen naar de eilanden doorstuwen.

De halve boot is zeeziek en ook ik voel me groenig. Ik ga van de voorboeg af en naar binnen naar t midden van de boot waar je de deining iets minder voelt. Binnen krijg ik van de bemanning wat tabletten en gember en gelukkig voel ik me na een uurtje weer goed.

Tegen de tijd dat we orca's gevonden hebben durf ook ik weer naar buiten te gaan wat wel lekker is want binnen hangen er meerdere mensen boven een plastic zak en dat hoor en ruik je.

We blijven wat hangen bij de orca's en horen dat t een groep is die ze hier maar zelden zien.

De bioloog aan boord legt uit hoe ze de orca's van elkaar kunnen onderscheiden via de beschadigingen aan de vinnen. Ze heeft ook een gids waar ze allemaal in staan en als we goede foto's van de orca's hebben proberen we ze straks te herkennen.

Na een tijdje gekeken te hebben varen we ineens weg en binnen 5 minuten zien we een humpback whale met kalf. Van de moeder zien we allen de rug maar t kalf heeft er zin in en we zien een zijvin,

twee vinnen als ie op z'n rug zwemt,

en een breach. Dit is als ie helemaal uit t water springt en zich op zijn rug laat vallen. Een soort bommetje dus.

En Menno krijgt dit nog op de foto ook.

Op de terugweg zien we nog wat bold eagles redelijk dichtbij en wat zeehonden die heerlijk in de zon liggen.

Eenmaal terug aan land is t na drieen en we hebben trek gekregen dus we beroven de lokale supermarkt van wat yoghurt en lekker koud drinken. Alweer kofferbaklunch.

Op de boot hadden we nog een tio gekregen over een mooi uitzichtpunt in de buurt dus daar rijden we nog heen.

Voor mij is dit weer een uitdaging want Erla en hoogtes...

Deception Bridge. 60 meter boven de rivier verbindt twee eilanden met elkaar. Erover heen rijden vind ik inmiddels al niet erg meer maar Menno wil er ook overheen lopen en over de reling hangen en t liefst aan een teen over de rand bungelen....

Ik verzamel moed en loop oook een klein stukje over de brug. brrrr snel weer terug naar de kant.

Helaas komen we daarna in de file terug naar ons hotel dus we gaan heel amerikaans maar ergens een hamburger eten en rijden daarna weer verder. Nu nog bedenken wat we de laatste dag hier gaan doen. Zoveel opties, zoveel te zien en te doen...

We besluiten t morgenochtend te beslissen. Nu zijn we allebie best moe. De vakantie begint zijn tol te eisen.

koningsdag maar dan anders...

Vandaag is t july 4 en dit is de nationale feestdag van Amerika. Je kunt t vergelijken met koningsdag bij ons. Iedereen verkleed zich, er zijn parades en rommelmarkten, men wordt massaal dronken en 's avonds wordt er overal vuurwerk afgestoken.

Om 8 uur 's ochtends is daar allemaal nog niks van te merken als we vroeg op pad gaan. We rijden van de verlaten kust weer naar de bewoonde wereld en rond t middaguur parkeren we de auto in een parkeergarage bij Pike Place in Seattle.

Pike Place stond op mijn to do lijst omdat ik daar vroeger toen ik nog bij Dirx werkte altijd filmpjes over voorgeschoteld kreeg. Het ging hierbij hoe je kunt 'spelen'met de klant.

Op de markt hebben we deze visstand al snel gevonden. Gewoon op de mensenmassa en t geluid afgaan.

Elke keer als iemand een vis bij de kraam koopt gooien ze met de vis en zingen ze een liedje. Ook hebben ze er een grote plastic vis hangen aan de kraam en als zij vanachter de kraam aan een touwtje trekken gaat de vis bewegen. Grote hylariteit natuurlijk!!!

We kijken wat rond over de markt die echt heel chaotisch is.

Ook komen we langs bij de allereerste starbucksvestiging ooit. De wachtrij is meer dan een uur en dat vinden we te lang.

In Seattle heb je op elke hoek vd straat er een zitten dus we pakken de volgende wel voor iets lekkers te drinken.

menno wil de beroemde clam showder soep hier wel proberen maar als we er langslopen zien we dat de rij buiten ook hier tot om de hoek staat en hij ziet er toch maar vanaf.

We nemen de lift weer naar de waterkant (ja t is hier net als in San Francisco tegen een steile berg opgebouwd en de markt lag op de twaalfde verdieping) om daar te gaan lunchen.

Hierna besluiten we dat t wel lekker weer is voor een havenrondvaart. Ze hebben nog plaats en nog geen uur later zien we seattle vanaf de waterkant.

Heerlijk ff uitwaaien op de boot terwijl we een cocktail drinken. Tis tenslotte july 4!

Ook rijden we nog even langs de needle. dit is het symbool van Seattle.

Op de hotelkamer eten we broodjes en sla en onderweg gekochte meatloaf.

Vervolgens kijken we naar t grote vuurwerk.



spelen in t bos en op t strand

We ontbijten bij de subway met een lekker broodje en nemen elk een grote kipsalade mee voor lunch en crossen weer verder. Menno wil eigenlijk vandaag heel ver rijden maar ik ben r een beetje klaar mee. We rijden naar t meer waar we twee trails lopen. Een een stuk langs t meer maar deze is niet erg interessant want we lopen hele stukken over een geasfalteerde weg

en

 een door dicht regenwoud.

Heel gaaf om te zien hoe bomen hier over andere bomen heen groeien en vooral t mos dat op veel plaatsen in de bomen groeit.

O

Ook zijn de bomen gigantisch hoog hier en sommigen wel meer dan 400 jaar oud!

hierna rijden we naar Ruby beach. Dit is een strandje wat in t Olympic National Park ligt helemaal afgelegen aan de kust.

Om op dit strand te komen moeten we eerst een steil pad omlaag volgen om beneden aangekomen over tientallen aangespoelde boomstammen heen te klimmen.

Daarna zijn we op t stenen strand.

Ook hier zijn weer haystacks in t water en t is weer redelijk eb dus we lopen er heen en kijken of er wat in de getijdenpoelen te zien is.

Ook eten we hier op t strand leunend tegen een boomstam onze salades op. Best goed toeven zo.

Eind vd middag klimmen we weer omhoog naar de auto en rijden we langs de kust terug.

We stoppen nog even bij een wc aan een ander strand en ik zie daar dat je hier met je auto op t strand mag rijden.

Yes!!

Dit laat ik me geen twee keer zeggen en terwijl Menno nog op de wc zit geef ik alvast gas.

Yeehaa!!!! Menno staat verbaast te kijken waar ik gebleven ben dus ik haal hem maar ff op en dan spelen we nog ff verder.

Best leuk zo spelen met een fourwheeldrive. :)

In t dorpje halen we pizza en peuzelen deze op de hotelkamer op. 's Avonds kijken we de zonsondergang vanaf t strand waar we de zon in de zee zien zakken.


Weer een dag voorbij..... t gaat echt te snel.

de vogels zijn gevlogen

Na nogmaals genoten te hebben van t overdadige ontbijt en nogmaals t bubbelbad met nog meer walvissen die vandaag nog dichterbij de kust zwemmen wordt t tijd om verder te rijden.

We rijden via kleine wegen omhoog en komen onderweg veel kleine plaatsen tegen. Helaas wordt de reistijd hierdoor wel lang aangezien we in de dorpen niet hard mogen rijden en veel stoplichten tegenkomen.

Bijna anderhalf uur later dan de planning komen we aan bij ons eerste uitzichtpunt (Cape Maeres) waar menno hoopt puffins te zien. Op de rotsen in zee(three arch rocks) waar ze zouden moeten zitten kunnen we er geen een ontdekken.

Deze rotsen zijn t kleinste natuurpark van de VS.

Wel zien we hier een octopus tree

en ook zien we hier weer grijze walvissen zwemmen.

Volgende routepunt is Haystack Rock wat ligt aan t beroemde Cannon Beach. Een hele uitdaging om hier om 4 uur 's middags een parkeerplaats voor de auto te vinden. Uiteindelijk vinden we er toch een.

Naar Haystack Rock is t nog een eindje lopen over t strand. t Is eb dus we kunnen bijna naar de rots lopen.

Helaas zijn ook hier de puffins niet thuis dus we genieten maar van een middagje strand met mooi weer.

We rijden rond 17.30 uur weer verder want we moeten nog 150 mijl en de wegen worden er alleen maar kleiner en langzamer op. Na 20 uur 's avonds komen we eindelijk aan bij ons hotel. Ik ben inmiddels wel een beetje chaggerijnig want we hebben niet eens geluncht vanmiddag en t rijden was ook erg intensief vandaag. Ik mag van Menno alvast douchen en uitpuffen terwijl hij de koffer en de koelbox uit de auto laat en soep opwarmt in de magnetron. Vanavond lekker makkelijk eten.

aan de kust.... de stille oceaan vol met beestjes....

voor de eerste keer deze vakantie laat wakker geworden en op naar t ontbijt wat hier geweldig moet zijn. Inderdaad niks mis mee.... Vers fruit van aardbeien en frambozen tot partjes grapefruit zonder velletje, warme bessenflappen en kaneel-appelrollen, slagroom, eieren, roomkaas, croisants en nog veel meer. En dit alles weer met uitzicht op de oceaan.....

Na een uur komen we rollend weer de ontbijtzaal uit.....

In t bubbelbad dan maar want door onze volle buiken hebben we nog geen zin om aktief te gaan doen.

Rond t middaguur vertrekken we dan toch voor een kort rondje verkennen.

We rijden langs de kust op zoek naar de grijze walvissen. Al bij t eerste uitkijkpunt hebben we bingo. Ik tuur in de verte en hoor wat blazen........ bijna recht onder me! Er zwemt er een op zo'n 10 meter van de kustlijn. Cool!!!

Bij t tweede uitzichtpunt wat nog veel hoger ligt kunnen we er een een half uur lang langs de kust volgen.


Bij de derde stop zien we monsterlijk veel vogels op een rots zitten

en op t strand beneden liggen zeehonden te zonnen.

We rijden langs nog een uitkijkpunt wat "the devils punchbowl" wordt genoemd.

Bij vloed geeft dit leuke effecten. Helaas is t nu hartstikke eb dus pech.

Na deze leuke rondrit gaan we wederom in t bubbelbad en vanaf daar zien we nog meerder walvissen voorbij schuiven. Best aso dit.

's Avonds gaan we uit eten bij een van de beste restaurants van Newport. Alweer op date :)

En ja hoor... jullie raden t al....

daarna nogmaals bubbelbad terwijl we naar de ondergaande zon kijken.


de mist in!!

De auto heeft er ruim 4000 mijl opzitten deze trip en de teller loopt nog door. Vandaag een relatief kort ritje naar de walvissenhoofdstad van de USA. We hebben hier een hotel geboekt direct aan zee op de rotsen gebouwd en ze beloven dat je vanaf je balkon de walvissen kunt zien dus de verwachtingen zijn hoog gespannen. In vorige vakanties hebben we grijze walvissen nooit echt goed kunnen zien dus wij willen heel graag!

Eerste stop is bij de sea lion cave.

Dit is een hele grote natuurlijke grot waar zeeleeuwen graag in vertoeven.

Vanaf t uitkijkpunt zien we ze verbeneden ons al op de rotsen liggen...

In de grot zitten ze ook en proberen ze elkaar van de rots af te pletten.

Als we weer vanuit de grot naar boven komen zien we hele dikke mist op komen zetten.

Binnen een kwartier kun je geen 10 meter ver meer kijken.

We besluiten maar door te rijden naar het hotel en de rest van de bezienswaardigheden morgen te bekijken als t hopelijk weer meer zichtbaar is.

Het hotel blijkt nog mooier dan we al hadden gedacht. We hebben een slaapkamer en aparte zitkamer en een heel groot terras dat uitkijkt op de stille oceaan en vanuit de zijkant op de brug naar de haven.


Als we binnenomen speelt er zachtjes muziek, staat de open haard aan en liggen er vers gebakken koekjes op tafel. Wat een welkom.


We halen die avond Tai Food en eten dat op in ons luxe huisje. Daarna ga ik heerlijk bubbelen in de jacuzzi die op t terras buiten staat.